4 июля 1961 года на советской атомной подводной лодке «К-19» случилась авария реактора. Угроза ядерного взрыва была ликвидирована моряками, которые поплатились за это жизнью и здоровьем. Хронику «несостоявшейся катастрофы» впервые поставили на театральной сцене: пьесу Андрея Курейчика «Подводники» воплотил на сцене Русского театра режиссер Сергей Ковальчик.
Юный Глеб Курейчик, сын известного сценариста и драматурга, вышел на сцену в спектакле «Поллианна», который идет на сцене Республиканского театра юного зрителя.
Андрей Курейчик и его дети
Крытыкаваць адзіную дзяржаўную беларускую кінастудыю сёння не толькі модна, але і цалкам бяспройгрышна. Бо асноўныя айчынныя кінапоспехі часцей за ўсё звязаны з дакументальным кіно і анімацыяй, а гэтая прадукцыя, на жаль, не трапляе да шырокага гледача. А вось мастацкія фільмы, вытворчасць якіх усяляк падтрымлівае дзяржава, выклікаюць шмат пытанняў. Масавы глядач іх мала ведае. Цытаты з камедый у народ не ідуць. Ды і наогул, якія карціны, знятыя ў апошні час у самой Беларусі (калі яны не з’яўляліся часткай міжнароднага праекта) мелі шырокі грамадскі рэзананс? Мабыць, “Ваўкі” Аляксандра Колбышава і “Масакра” Андрэя Кудзіненкі. Толькі з часу прэм’еры першага з гэтых фільмаў прайшло ўжо пяць гадоў.
У Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі паставілі “Тры Жызэлі”.
Читать далее Французы таксама плачуць: у РТБД паставілі “Тры Жызэлі”
