Жыткавічы без рэтушы

Чаму жыхары Жыткавіцкага раёна не баяцца ДАІ? Дзе можна бавіць вольны час у раённым цэнтры? Чаму жыхары Турава паважаюць банкіра Сяргея Румаса? На гэтыя і іншыя пытанні шукаў адказы карэспандэнт “Народнай Волі”, які ездзіў на Палессе.

 %d0%b6%d1%8b%d1%82%d0%ba%d0%b0%d0%b2%d1%96%d1%87%d1%8b

Гасцініца «Чвэрць стагоддзя»

Читать далее Жыткавічы без рэтушы

Мінск 60 гадоў таму

Ва ўсім свеце існуе традыцыя: як толькі грамадскі дзеяч выходзіць на пенсію, ён піша ўспаміны пра ўласную дзейнасць. Дзякуючы гэтаму палітыка робіцца хоць крыху больш адкрытай: ужо праз пяць-дзесяць гадоў пасля пэўнай падзеі грамадскасць даведваецца, як на яе рэагавалі Біл Клінтан або Джордж Буш-старэйшы. Беларускія чыноўнікі даўно маюць рэпутацыю “партызан”. Такая рыса праяўляецца і ў напісанні мемуараў. Бо адразу пасля адстаўкі службоўцы “хаваюцца ў бульбу” і маўчаць.

Читать далее Мінск 60 гадоў таму

Житковичские войны

Убедительно просим осветить на страницах «Народной Воли» проблему охотников нашего района. Такого ущемления прав местных жителей нет ни в одном другом месте.

Валерий Прилуцкий (по поручению охотников Житковичского района).

 Паляванне Читать далее Житковичские войны

Каму патрэбна Нацыянальная літаратурная прэмія — чытачам або для справаздачы?

Здавалася, гэта было нядаўна. А прайшоў ужо год з мінулага Дня беларускага пісьменства ў Шчучыне, дзе я атрымаў Нацыянальную літаратурную прэмію ў намінацыі “Лепшы твор літаратурнай крытыкі і літаратуразнаўства”. Але, акрамя зразумелых радасці і гонару, згадваю тую прэмію з адчуваннем пэўнай прыкрасці. Чаму?

Читать далее Каму патрэбна Нацыянальная літаратурная прэмія — чытачам або для справаздачы?