7 июня 1995 года на минском стадионе «Динамо» проходит матч отборочного турнира к чемпионату Европы 1996 года. Сборная Беларуси принимает звездную команду Нидерландов, большая часть состава которой двумя неделями ранее выиграла Лигу чемпионов. Но в итоге наша страна празднует сенсационную победу со счетом 1:0. Мой материал об этом мачте можно прочитать тут.
Фрагмент матча. Слева – Сергей Герасимец, фото с сайта by.tribuna.com
Пытанне, вынесенае ў загаловак, – адно з ключавых у беларускай гісторыі. Ліцвіны – адна з нешматлікіх (калі не адзіная) супольнасцяў Еўропы, якая ў Новы час згубіла саманазву і ператварылася ў беларусаў. У выніку іх нашчадкі не змаглі звязаць гісторыю дзяржавы ўласных продкаў (ВКЛ) са сваім жыццём, таму спадчына гэтай краіны пачала атаясамлівацца з суседзямі (сучаснымі літоўцамі). Мой тэкст – магчыма, суб’ектыўнае тлумачэнне тых працэсаў.
У Беларускім дзяржаўным маладзёжным тэатры ўвасобілі п’есу Уга Бэці. Паглядзеўшы якую, прыходзіш да высновы, што для панавання над людзьмі не патрэбна ні харызма, ні індывідуальнасць.
Читать далее Людзі — таксама козы? Пра апошнюю прэм’еру Маладзёжнага тэатра
В какой вид спорта превратилась народная забава «борьба на кресте», как зима без снега испортила чемпионат мира в Раубичах, и по чьей просьбе построили кафе на стадионе «Динамо» — пока в нашем городе проходит ЧМ по хоккею, вспоминаем о других знаковых для нас спортивные событиях.
Читать далее Топ-5 спортивных соревнований, проходивших в Минске
У 2012 годзе у выдавецтве “Чатыры чвэрці” выйшла мая кніга «“Донжуанскі спіс” Караткевіча», прысвечаная жанчынам, якія паўплывалі на жыццё і творчасць нашага класіка. Але вельмі хутка пачалі з’яўляцца новыя звесткі. Так паўстала ідэя другой кнігі. Спачатку думаў, што гэта будзе 2-е выданне “Донжуанскага спісу”. Але матэрыял усё павялічваўся. Першая кніга налічвала 113 старонак. Новы рукапіс – 176. Да таго ж, асобныя раздзелы я перапісаў. Таму вырашыў, што маю поўнае маральнае права прэзентаваць свой тэкст як другую кнігу, якая будзе называцца “Жанчыны ў жыцці Уладзіміра Караткевіча”.
Почему «Стиляг» решили снимать в Минске, в какой минской школе учился герой «Денискиных рассказов», и как персонаж Михаила Боярского чуть не взорвал Лошицу.
Часам цікава завітаць у тэатр не на прэм’еру, а на шараговы прагляд спектакля, убачыць, як успрымаюць яго не крытыкі ды дасведчаныя тэатралы, а звычайная публіка. “Міхалава зямля” (сцэнічны варыянт ТЮГа паводле паэмы Якуба Коласа “Новая зямля”) ідзе на сцэне два гады. Паколькі пра спектакль «Культура» пісала, дазволю сабе літаральна некалькі пазітыўных уражанняў.
Малады Якуб Колас
Читать далее Тры пытанні да Тэатра юнага гледача
26 красавіка – не толькі сумная гадавіна аварыі на Чарнобыльскай АЭС. Па іроніі лёсу, у той жа дзень нарадзіўся Мікалай Слюнькоў, які кіраваў БССР у згаданы час (1983–1987). Яго 85-гадовы юбілей – нагода звярнуцца да іншых фактаў з біяграфіі палітыка. Мой матэрыял пра Слюнькова можна прачытаць тут.
Мікалай Слюнькоў
