Дванаццаты нумар “Маладосці” за 2011 год прапанаваў сваім чытачам часопісны варыянт аповесці Анатоля Казлова “Абганяючы сны”.
Читать далее Ад Юргона да Юджына: новая аповесць Анатоля Казлова
Дванаццаты нумар “Маладосці” за 2011 год прапанаваў сваім чытачам часопісны варыянт аповесці Анатоля Казлова “Абганяючы сны”.
Читать далее Ад Юргона да Юджына: новая аповесць Анатоля Казлова
Здавалася б, у лёсах Беларусі і Эстоніі прысутнічае куды больш адрозненняў, чым падабенстваў. Вытокі нашай нацыі ў славяна-балцкім асяроддзі, тады як насельніцтва прыбалтыйскай рэспублікі мае фіна-угорскія карані. Уласная дзяржаўнасць прасочваецца ў беларусаў з Сярэднявечча, а вось у эстонцаў яна адсутнічала да пачатку ХХ стагоддзя. Тым не менш шматлікія культурныя сувязі паміж двума народамі даюць усе падставы гаварыць пра існаванне феномена “беларускай Эстоніі”.
Всегда отношусь с некоторой иронией к пафосному стилю. Однако сейчас мне точно не избежать его. Ведь этот небольшой материал посвящён Валентине Фёдоровне Римашевской, моему классному руководителю в начальной школе. Читать далее Учительница первая моя
Пачатак новага года заўсёды прымушае падводзіць пэўныя вынікі яго папярэдніка. На маю суб’ектыўную думку, галоўнымі падзеямі ў жыцці сцэнічных калектываў сталіцы ў 2011 годзе стала адраджэнне Новага драматычнага тэатра.
Будынак Новага драматычнага тэатра.
Фота з сайта http://minsk.gov.by
Читать далее Рэнесанс Новага драматычнага тэатра
Падвядзенне любых вынікаў мінулага года — суб’ектыўная рэч. Падвядзенне літаратурных вынікаў — суб’ектыўнасць у квадраце ці ў кубе. У ідэале тэатральны ці кінакрытык можа праглядзець усе прэм’еры ў драматычных, музычных, лялечных ці кінатэатрах. А хто можа пахваліцца тым, што прычытаў ці азнаёміўся з усімі мінулагоднімі кнігамі? Цудоўна разумею, што мне таксама не пазбегнуць абвінавачванняў у суб’ектыўнасці. Тым не менш, паспрабую. Читать далее Літаратурныя вынікі 2011 года
Па рэдакцыйных заданнях часта даводзіцца бываць на шматлікіх прэзентацыях, арганізаваных у музеях, кнігарнях, бібліятэках. Часцей за ўсё яны арганізаваны слаба, таму справаздачы з іх я на блог не выкладваю. Але бываюць і шчаслівыя выключэнні. Адным з іх стала мерапрыемства ў Цэнтральнай навуковай бібліятэцы, дзе прысутным расказалі пра каталог “Рукапісы татараў Беларусі канца XVII – пачатку XX ст….»